Elementy planu
restrukturyzacyjnego

Trudna sytuacja materialna przedsiębiorstwa czy brak płynności finansowej może prowadzić do stanu niewypłacalności bądź jej zagrożenia. Swoistym remedium na wspomniany stan jest możliwość przeprowadzenia postępowania restrukturyzacyjnego, którego celem jest przywrócenie zadłużonemu przedsiębiorcy płynności finansowej i zapewnienie możliwości spłaty swoich zobowiązań.

Jednym z etapów postępowania jest sporządzenie planu restrukturyzacyjnego. Stanowi on dokument, który swoją strukturą i założeniami jest porównywalny do biznesu planu. Podstawową informacją jaka powinna z niego płynąć jest ocena możliwości wykonywania przez dłużnika założeń tego planu.

W ustawie Prawo restrukturyzacyjne, ustawodawca wskazuje na dwa rodzaje planu restrukturyzacyjnego, które należy sporządzić. Są to:

  • wstępny plan restrukturyzacyjny,
  • zasadniczy plan restrukturyzacyjny.

WSTĘPNY PLAN RESTRUKTURYZACYJNY

Jak nazwa wskazuje, stanowi on wstępną analizę przyczyn trudnej sytuacji dłużnika jak również wstępne propozycje i harmonogram wdrażania środków restrukturyzacyjnych.

Obowiązek sporządzenia wstępnego planu restrukturyzacyjnego ustawodawca nakłada na podmioty chcące przeprowadzić przyśpieszone postępowanie układowe, postępowanie układowe lub postępowanie sanacyjne. Plan ten jest sporządzany przez samego dłużnika i należy go załączyć do wniosku o otwarcie postępowania w momencie jego składania.

ELEMENTY WSTĘPNEGO PLANU RESTRUKTURYZACYJNEGO

Wymogi formalne wstępnego planu restrukturyzacyjnego zostały określone w art. 9 ustawy Prawo restrukturyzacyjne.

Wskazuje on, iż wstępny plan restrukturyzacyjny musi zawierać co najmniej:

  • analizę przyczyn trudnej sytuacji ekonomicznej dłużnika.
    Określając przyczynę trudnej sytuacji dłużnika należy wskazać co było powodem doprowadzenia do stanu niewypłacalności lub zagrożenia niewypłacalnością. Powinno się przy tym wyróżnić przyczyny zewnętrzne ( niezależne od przedsiębiorstwa) oraz przyczyny wewnętrzne (których wystąpienie było spowodowane organizacją przedsiębiorstwa).
  • wstępny opis i przegląd planowanych środków restrukturyzacyjnych i związanych z nimi kosztów.
    W tym punkcie wnioskodawca obowiązany jest wskazać jakie działania zamierza podjąć, aby uchronić się przez upadłością. Ważnym jest, aby te działania były wzajemnie połączone z propozycjami układowymi.
  • wstępny harmonogram wdrożenia środków restrukturyzacyjnych.
    Harmonogram ten musi być dostosowany do postępowania restrukturyzacyjnego, o które dłużnik wnioskuje oraz uwzględniać wydatki związane z planem.

Od dnia 1 grudnia 2021 r. wejdzie w życie obowiązek sporządzenia wraz ze wstępnym planem restrukturyzacyjnym sprawozdania finansowego dłużnika. Ustawodawca wskazuje, iż sprawozdanie to należy sporządzić na dzień przypadający w okresie 30 dni przed dniem złożenia wniosku.

ZASADNICZY PLAN RESTRUKTURYZACYJNY

Jest on elementem obligatoryjnym, który pojawia się na dalszym etapie postępowania restrukturyzacyjnego. Opiera się on na założeniach przyjętych we wstępnym planie restrukturyzacyjnym, jednak z pewnym zmianami jeżeli zostały one uwzględnione. Podmiotami odpowiedzialnymi za sporządzenie planu restrukturyzacyjnego są doradcy restrukturyzacyjni, którzy pełnią obowiązki nadzorcy układu, nadzorcy sądowego lub zarządcy. Należy jednak wskazać, iż przygotowanie planu odbywa się w stałym porozumieniu z dłużnikiem.

ELEMENTY ZASADNICZEGO PLANU RESTRUKTURYZACYJNEGO

Zakres jaki plan restrukturyzacyjny musi zawierać wskazany został w art. 10 ustawy Prawo przedsiębiorców.

Wskazuje on, iż plan restrukturyzacyjny zawiera co najmniej:

  • opis przedsiębiorstwa dłużnika wraz z informacją o aktualnym oraz przyszłym stanie podaży i popytu w sektorze rynku, na którym przedsiębiorstwo działa,
    Opis ten powinien być dostosowany do skali przedsiębiorstwa i jego struktury organizacyjnej – w zależności od wielkości przedsiębiorstwa powinien liczyć od kilku do kilkunastu stron. Najważniejszym elementem, o którym należy wspomnieć jest potencjał wytwórczy przedsiębiorstwa. Należy jednak również pamiętać o określeniu aktualnego i przyszłego stanu popytu i podaży, czyli wskazaniu jak kształtuje się ona w danym momencie oraz jaką przewiduje się sytuację w przyszłości,
  • analizę przyczyn trudnej sytuacji ekonomicznej dłużnika,
    W tym punkcie dłużnik zobowiązany jest do przedstawienia szczegółowo oraz dokładnie przyczyn powstania stanu niewypłacalności lub zagrożenia nią. Analogicznie do wstępnego planu restrukturyzacyjnego należy określić przyczyny zewnętrzne oraz wewnętrzne.
    Analiza ta powinna zostać skonstruowana w taki sposób, aby wynikało z niej, iż dłużnik zrozumiał dlaczego popadł w trudną sytuacje finansową i będzie potrafił w przyszłości do niej nie dopuścić.
  • prezentację proponowanej przyszłej strategii prowadzenia przedsiębiorstwa dłużnika oraz informację na temat poziomu i rodzaju ryzyka,
    Opisując wyżej wskazany punkt, dłużnik powinien opierać się na analizie przyczyn trudnej sytuacji ekonomicznej i to na jej podstawie powinien wysunąć wnioski dotyczące przyszłej strategii prowadzenia przedsiębiorstwa.
  • pełny opis i przegląd planowanych środków restrukturyzacyjnych i związanych z nimi kosztów,
    W planie restrukturyzacyjnym musi być zawarty opis wszystkich zmian jakie zaszły (środków restrukturyzacyjnych) w przedsiębiorstwie dłużnika, których celem jest poprawa sytuacji gospodarczej i skuteczne przeprowadzenie restrukturyzacji.
    Wykazując ww. środki należy również określić wszelkie koszty jakie wiążą się z wprowadzaniem środków restrukturyzacyjnych. Przykładem może być konieczność zwolnienia pracowników przedsiębiorstwa, a odprawy, które należy im wypłacić będą stanowić koszt, który dłużnik zobowiązany jest wykazać w planie restrukturyzacyjnym.
  • harmonogram wdrożenia środków restrukturyzacyjnych oraz ostateczny termin wdrożenia planu restrukturyzacyjnego,
    Harmonogram wdrożenia środków restrukturyzacyjnych stanowi swoisty plan, na którym należy przedstawić wszystkie planowane środki oraz termin ich wykonania, jak również ostateczny termin wdrożenia planu restrukturyzacyjnego. Celem harmonogramu jest ustalenie czy przyjęty układ jest wykonywany.
  • informację o zdolnościach produkcyjnych przedsiębiorstwa dłużnika, w szczególności o ich wykorzystaniu i redukcji,
    W powyższym punkcie dłużnik powinien określić jaki potencjał rozwoju ma jego przedsiębiorstwo pod względem technicznym i organizacyjnym.
  • opis metod i źródeł finansowania,
    Opisując ten punkt planu restrukturyzacyjnego, dłużnik winny jest wskazać w jaki sposób oraz z jakich źródeł pozyska środki na realizację układu. Zobowiązany on jest do określenia konkretnych wpływów w konkretnych przedziałach czasowych, z uwzględnieniem kosztów ponoszonych w tym samym czasie.
  • projektowane zyski i straty na kolejne pięć lat oparte na co najmniej dwóch prognozach,
    Dłużnik obowiązany jest do wykazania prognozowanych zysków i strat w perspektywie kolejnych 5 lat. Zakłada się, iż obie prognozy powinny być jak najbardziej realne i zakładać pesymistyczne scenariusze.
  • imiona i nazwiska osób odpowiedzialnych za wykonanie układu,
  • imiona i nazwiska autorów planu restrukturyzacyjnego,
  • datę sporządzenia planu restrukturyzacyjnego.

Z uwagi na ilość punktów planu restrukturyzacyjnego, ustawodawca przewiduje możliwość odstąpienia od ich wypełnienia w razie gdyby uzupełnienie wszystkich z nich nie byłoby możliwe ze względu na strukturę przedsiębiorstwa.


    Zostaw numer, oddzwonimy!